ह्या साईटच्या वाचकांनो, मी आपल्या सर्वांना माझ्या जीवनातल्या त्या घटनेबद्दल सांगू इच्छितो जेव्हा मी एका तेजस्विनी, सोज्वळ यौवनेला कामसुख प्रदान केलं होतं. तसंच बदल्यात मी तिच्याकडून रतिसुख घेतलं होतं. त्या कुंवाऱ्या ललने सोबतचे माझे क्षण मी आयुष्यात विसरू शकणार नाही आहे.
तर गोष्टीला आणखी लांब न खेचता सरळ त्या यौवनेचा परिचय करून देतो. तिचं नावच होतं तेजस्विनी. तेजस्विनीचा अर्थ होतो सर्व तना-मनावर तेज असलेली यौवना! कमालीची सुंदर अशी ललना होती. हरिणीसारखे नयन, चाफेकळी नाक, गुलाब पाकळी समान ओठ, गोबरे गाल आणि टोकदार हनुवटी! तिचं सौंदर्य काय वर्णावं?
तिच्याकडे दूध ग्रहन करण्यासाठी २ वक्षदुग्धकुंभ होते! बोलण्याचा अर्थ हाच की तेजस्विनी स्तनांबद्दल संपन्न होती. भगवंताने तिला सामान्यापेक्षा मोठे स्तन दिले होते. त्यांचा विस्तार 34 ते 36 इंच पर्यंत असावा.
आणि त्याच प्रमाणात तिचा पृष्ठभाग होता. जेव्हा ती चालायची तेव्हा तर तिला एखाद्या हत्तीनीची उपमा द्यायचं मन व्हायचं. तिची उंचीही चांगलीच होती, जवळपास पाच फुट आठ इंच. मोठं गंडकुंभ घेऊन चालणारी ती एक गजगामिनी होती!
त्या दिवसांत मी एका शहरी वसतिगृहात राहून शिकत होतो. जेव्हा मी सुट्ट्यांमध्ये घरी आलो तेव्हा पहिल्यांदाच मी तिला पाहिलं होतं. आमचं कुटुंब आर्थिकदृष्ट्या फारच संपन्न आहे. तसेच इंग्रजांच्या काळापासून आम्ही जमीनदार आहोत ज्याची शान अजूनही बाकी आहे. मोठा महालासारखा वाडा ज्याच्यासारखा पंचक्रोशीत आढळणार नाही. तसेच गोठ्यात दुभती गाई, म्हशी सुद्धा आहेत ज्यांना गुराखी चरायला नेऊन संध्याकाळी येऊन सोडतो. तसंच तो दूध दही काढून आमच्या घरी पोचवतो.
तर मूळ गोष्ट आता सुरू होते. जेव्हा मी शेवटच्या वर्षाला होतो तेव्हा मी सुट्ट्यांमध्ये घरी आलो होतो. मी पाहिलं की आमचे जुने दिवाणजी कालवश झाल्याने त्यांच्या जागी नवे दिवाणजी काशिनाथजी आले होते. काशिनाथजी यांच्या पत्नीचं निधन फार वर्षांपूर्वीच झालं होतं. त्यांना फक्त एक मुलगी होती जी आपल्या या कहाणीची नायिका आहे, तेजस्विनी!
तेजस्विनी एक 27 वर्षाची लावण्यवती होती. तिचं शिक्षण केव्हाच पूर्ण झालं होतं. त्यामुळे ती आपल्या वडिलांसोबत आमच्या घरी आली होती. तसं तर काशिनाथांसाठी राहण्यासाठी आमच्या वाड्याच्या परिसरातच आम्ही त्यांना काही खोल्या दिल्या होत्या. तसेच त्यांच्यासाठी आम्ही जेवणही पाठवायचो. पण तेजस्विनीच्या आगमनानंतर ती स्वतः जेवण बनवायला लागली होती.
एके दिवशीची गोष्ट आहे. सकाळी सकाळी बाहेरच्या व्हरांड्यात मी वडिलांसोबत बसून वर्तमानपत्र वाचत होतो. तेव्हा मी तेजस्विनीला पहिल्यांदा पाहिलं होतं.
सकाळी सकाळी ती अंघोळ करून आली होती. तिने पांढऱ्या रंगाचा सलवार कुर्ता घातला होता. तिचे केस ओले होते. पाण्याचे थेंब तिच्या गोऱ्या खांद्यावर टपकट होते. केसांना मोकळे सोडून ती वाळवत होती. या सर्वांमध्ये तिची कमनीय काया अतिशय मादक वाटत होतं. तिच्या शरीराचे प्रत्येक उभार स्पष्ट दिसत होते. ती एखाद्या स्वर्गीय अप्सरेसारखी दिसत होती.
ती आधी आमच्या घरात गेली. घरात माझी आई नव्हती म्हणून तिला आमच्याकडे यावं लागलं होतं. जशी ती माझ्या जवळ आली; माझा श्वास, माझ्या छातीचं धडधडणं सामान्य राहिलं नव्हतं. जसं तिने बोलण्यासाठी आपले रसाळ ओठ खोलले तेव्हा तिच्या मुखातून पहिला शब्द ‘दूध’ निघाला. ‘दूध’ हा शब्द उच्चारण्यासाठी तिचे दोन्ही ओठ वर्तुळाकार झाले होते. ते तिच्या ओठांच चुंबुग खरंच कामोत्तेजक होतं. आणि तिच्या वाणीत जो गोडवा होता त्याबद्दल तर काय सांगावं! कानात अगदी मधाचे थेंब पडल्यासारखं वाटलं.
खरं पाहता तिच्या वडिलांचा वाताचा इलाज सुरू होता. त्यासाठी तिला गाईच्या शुद्ध दुधाची गरज होती. तिच्यासारख्या दुग्धकुंभ धारण केलेल्या गवळणीने मला दूध मागण्याने मी थोडासा धडपडलो. पण वडिलांच्या जवळच बसून असल्याने मी स्वतःला सांभाळले आणि लगेच आतमध्ये जाऊन मी तिला दूध आणून दिलं. ती दुधाचं पातेलं घेऊन मला थोडं लज्जित स्मितहास्य देऊन मागे वळली आणि आपले गोलाकार नितंब हलवत परत जायला निघाली. माझं लक्ष तिच्या नितंबावरून हलत नव्हतं. ती चालत असतांना तिचे दोन्ही गंडकुंभ एकमेकांना आदळत होते. ते बघून माझ्या लिंगाने उग्ररूप धारण न केलं तर नवलच!
तर ही होती आमची पहिली भेट. त्यानंतर काहीच दिवसांत माझं कॉलेज सुरू झाल्याने मी जिल्ह्याला गेलो. माझी इच्छा तर नव्हती जायची पण काय करता जावं लागलं. नंतर तिही काही दिवसांसाठी एका कार्यक्रमानिमित्त आपल्या मावशीच्या घरी गेली होती. आता मला ती दिसू शकत नव्हती पण माझ्या मनात तिच्याबद्दल एक न आटणारी प्रेम भावना उत्पन्न झाली होती; आणि होणार पण का नाही? ती होतीच मृगनयनी स्वर्गीय अप्सरा! मी परत सुट्ट्याचे दिवस येण्याची मोठ्या आतुरतेने वाट बघायला लागलो. अधे मध्ये मी एक दोन दिवसांसाठी मी घरी आलो होतो पण ती तेव्हा मावशीकडेच गेली होती. मी तसंच लहानश्या तोंडाने परत शहरी गेलो होतो.
माझ्या परीक्षा संपल्यावर जेव्हा मी घरी परत आलो तेव्हा मी यावेळी पूर्ण तयारी करूनच आलो होतो. तेजस्विनी ही मावशीच्या घरून परत आली होती. तिला बघताच माझं मन प्रफुल्लित झालं. तिलाही मला घरी बघून आनंद झाला होता. मी तिच्याशी पुनर्जन्म लाभलेल्या प्रेमीसारखे बोलत होतो.
आता गावकऱ्यांचे धर्मयात्रेला जायचे दिवस आले होते. माझे आई-वडील धार्मिक प्रवृत्तीचे असल्याने त्यांनी धर्मयात्रेला जायचं ठरवलं. ते तिकडे जवळपास एक दीड महिना प्रवास करणार होते. माझ्या आईने मलाही सोबत यायला सांगितलं. पण मी म्हणालो की मला अभ्यास करायचा आहे त्यामुळे तुम्हीच जा. मी इथेच थांबून अभ्यास करेन. त्यामुळे माझे माता पिता दोघे आणि गावातली काही मंडळी आपल्या धर्मयात्रेला रवाना झाले. जातांना वडिलांनी काशिनाथ दिवाणजीवर कारभार सोपवला होता.
पावसाळी दिवस येणार होते. त्यामुळे वाड्यातील बरेच नोकर-चाकर आपल्या गावी गेले होते. आमच्या वाड्यात आता फक्त एकच नोकर वाचला होता जो माझं जेवण बनवायचा. असेच काही दिवस जात होते. तेजस्विनी रोज दूध घ्यायला यायची आणि मी तिला द्यायचो. अशाप्रकारे आमच्यात चांगलं बोलणं सुरू झालं. काही दिवसांतच मग आम्ही एकमेकांत चांगले घट्ट मिसळत चाललो होतो.
असाच एक आठवडा गेला. जमिनीच्या संबंधी काही महत्त्वाच्या कागदांवर माझ्या वडिलांचे हस्ताक्षर फार आवश्यक होते. त्यामुळे वडिलांनी काशिनाथ दिवाणजीला ते कागद घेऊन त्यांच्या धर्मस्थळी बोलावलं.
काशिनाथ दिवाणची जायच्या आधी माझ्याजवळ आले. त्यांनी आपल्या पुत्रीबद्दल तेजस्विनी बद्दल माझ्याजवळ चिंता व्यक्त केली. तसा मी त्यांना म्हणालो, “तुम्ही चिंता नका करू काका. तुम्ही आरामात धर्मयात्रेला जा. तीन चार दिवसाची तर गोष्ट आहे. तेजस्विनी येथे सुरक्षित असेल. आणि तिला जेवण बनवायची काही गरज नाही. आमचा नौकर आहे ना तो बनवून देईल.”
यावर काशिनाथजीला थोडसं हायसं वाटलं. मग मी त्यांना स्टेशनवर सोडायला गेलो. स्टेशन वरून वापस येताना उशीर झाला आणि मी रात्री उशिराच घरी पोहोचलो. तेजस्विनी जेवण करून झोपी गेली होती असं नोकरकडून कळलं. मी माझ्या खोलीत गेलो. थोडं जेवण केलं आणि बेडवर पडलो. फार थकवा आल्याने मला झोप लवकरच आली.
दुसऱ्या दिवशी सकाळी मला वाटलं की मला कोणीतरी झोपेतून उठवत आहे. त्या कोमल हातांच्या स्पर्शाने माझी झोप उडाली. मी माझ्या झोपाळलेल्या डोळ्यांनी पाहिलं तर ती तेजस्विनी होती! ती आंघोळ करून मला नाश्त्यासाठी उठवायला आली होती. तिने मला सुप्रभात म्हटलं. तिचा हसमुख चेहरा बघूनच मी ताजातवाना झालो होतो.
माझ्या कामकथा वाचकांनो, समोर काय घडलं? तेजस्विनी सोबत माझं नातं आणखी कसं बदलत गेलं हे मी समोरील भागात सांगेन.
हा भाग कसा वाटला कृपया कळवा: [email protected]